وظیفه روحانیت پاسخ به شبهات است | زندگی اجتماعی ابزار تکامل بشر است

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری رسا، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی رییس مؤسسه امام خمینی(ره) در دومین جلسه درس اخلاق خود که در دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برگزار شد، با اشاره به حکم اخلاقی زندگی اجتماعی انسان گفت: یکی از عجایب افراط و تفریط ها در همین زمینه زندگی اجتماعی وجود دارد.

وی افزود: کسانی از بزرگان عصر خود معتقد بودند که زندگی اجتماعی زندگی پلیدی است و انسان هرچه می تواند باید از دیگران کناره گیری کند که این مسأله در قالب های مختلفی مانند زهد بیان شده است، این اعتقاد می گوید انسان باید دنبال کمالات روحی و معنوی خود باشد نه روابط اجتماعی، یکی از معروفین معتقد به این نظریه دیوجانس کلبی است که از لذت های دنیا به صورت کلی اجتناب می کرد.

آیت الله مصباح یزدی با بیان این که درباره زندگی اجتماعی گرایش های متفاوتی وجود دارد، اظهار داشت: در عصر مدرن می گویند اجتماع اصیل بوده و وجود ما از اجتماع است و اگر کناره گیری کنیم انسان ارزشی نخواهد داشت.

وی ادامه داد: کسانی گرایش افراطی نسبت به اجتماع پیدا کردند و اجتماع را همه چیز زندگی قرار دادند و کسی که برای نخستین بار به این نظریه معروف شد دورکیم فرانسوی است، کار به جایی رسید که گفته شد وجود جامعه دارای تقدیس است و پرستش جامعه را به جای خدا پرستی قرار دادند.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) ابراز داشت: در همان زمان نزدیک دورکیم کسانی بودند که می گفتند انسان ها گرگ هستند و به گرگ نباید اعتماد کرد و اگر انسان می خواهد زنده بماند باید گرگ باشد، در مسائل فلسفی، اخلاقی و حتی دینی افراط و تفریط هایی وجود دارد و در ادیان مختلف این گرایش های متضاد با شدت و ضعف هایی وجود داشته است.

وی عنوان کرد: در مسیحیت رهبانیت و ترک دنیا پدید آمد و امروز مراکز خاصی برای این کار وجود دارد، شبیه این مسأله گروهی در اسلام پیدا شد و از ابتدای اسلام کسانی به این رفتارها گرایش پیدا کردند، طبیعتا کسانی هم در ادیان هستند که این افراد را طرد می کنند و نقطه مقابل را می گیرند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در قرن اخیر وضعیت اجتماعی خاصی برای مسلمانان پیش آمد که در تاریخ سابقه نداشته است، گرایش های ضد زهد از یک سو و گرایش های زهد گرایی و تصوف از سوی دیگر مشاهده می شود؛ عمده تفکر ماتریالیسم بود که به وسیله سران مارکسیسم رواج پیدا کرده و به زودی در عالم گسترش پیدا کرد، شاید در تاریخ هیچ طرز فکری به این سرعت و به این اندازه گسترش پیدا نکرده باشد چرا که در حدود 50 سال نصف دنیا را تحت تأثیر افکار خود قرار داده است.

وی اضافه کرد: به عنوان مبارزه با استعمار از این فکرها حمایت می کردند و وقتی حکومت تشکیل می شد مارکسیستی بود که هنوز بقایای آن در برخی کشورها وجود دارد؛ اینگونه نیست که انحرافات فکری تنها در مشرکان و کفار باشد بلکه رگه هایی در انحراف در جاهای دیگر هم دیده می شود.

آیت الله مصباح یزدی با بیان این که مبانی فکری و اعتقادی باید به ریشه های محکمی استوار باشد، گفت: شبهات فراوان باید سبب شود که بیشتر به وظایف خود پی ببریم و حل منطقی و معقولی بدون تعصب به جامعه و مردم ارائه دهیم.

وی افزود: باید متناسب با فهم هرکس عقاید و مبانی فکری را تبیین کرد چرا که گاهی با بیانی تمثیلی می توان اثری گذاشت که برهانها نمی توانند چنین تأثیری داشته باشند.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) اظهار داشت: سؤال می شود که آیا جامعه منشأ ارزش است و هرچه می گوید باید پذیرفت، عملا کم و بیش این گونه است چرا که هر روز یک چیز مد می شود و چهره ها و لباس ها تغییر می کند، کسانی سرشناس در جامعه به گونه ای رفتار می کنند و دیگران تابع می شوند و به حدی می رسد که اگر کسی به گونه ای دیگر رفتار کرد مسخره می شود.

وی ادامه داد: اما از نظر منطقی آیا ارزش چیزی است که جامعه می پسندد یا حقیقتی است که باید کشف شود؟ آیا باید با جامعه ارتباط داشت یا در گوشه ای انزوا را انتخاب کرد، گاهی کسانی در بین روایات مسائلی که خود می پسندند و با تنبلی مناسب تر است را انتخاب می کنند.

آیت الله مصباح یزدی ابراز داشت: به عنوان مثال در روایت آمده که در آخر الزمان در خانه ها بمانید تا گرفتار فساد نشوید، از این روایت اینگونه برداشت می کنند که با کسی نباید ارتباط برقرار کرد، بر فرض صحیح بودن روایت باید شأن صدور آن و نسبت آن با آیات و روایات در نظر گرفته شود.

وی عنوان کرد: در زمینه ارزش زندگی فردی و اجتماعی، نظر اسلام این است که هیچکدام نمی توانند ارزش مطلق باشند یعنی اسلام نمی گوید اجتماع ارزش مطلق است و هرگونه می خواهید ارتباط برقرار کنید و نه می گوید انزوا ارزش دارد و باید به اندازه ضرورت به دیگران ارتباط برقرار کرد چرا که صریح آیات و سیره اهل بیت(ع) با این موضوع مخالف است.

رییس مؤسسه امام خمینی(ره) با بیان این که نمی توان گفت زندگی اجتماعی به صورت مطلق دارای ارزش است، گفت: البته زندگی اجتماعی ابزار و نعمتی است که خدا در اختیار بشر قرار داده تا وسیله ای برای تکامل و تأمین نیازهای مادی و معنوی انسان باشد؛ این که انسان بخواهد برای فرار از مسؤولیت و فعالیت انزوا طلبی داشته باشد هوای نفس و تنبلی است.

گزیده ای از خبر را می توانید در کلیپ صوتی زیر بشنوید